Zondagmiddag

De afgelopen 3 weken waren best druk. Veel werken, een vrijgezellenfeest, een bruiloft, hier en daar bij iemand eten en een middagje lasergamen met barbecue als afsluiting van het jeugdseizoen.

Nu zit ik voor het eerst sinds 3 weken met de laptop op schoot op de bank met een glas thee en kijk online verschillende programma’s terug. Gewoon een lekkere vrije zondagmiddag. Niks moeten en alleen naar op de bank filmpjes kijken of slapen.
Vaak ga ik op zondagmiddag met vriendinnen uitwaaien op het strand, dan kom ik eind van de middag met een voldaan gevoel thuis en vind ik het fijn om in mijn eentje de dag af te sluiten en niemand om me heen te hebben.

Maar er zijn ook dagen dat het anders is. Dat ik uit de kerk kom, niet naar het strand ga maar de rest van de dag doorbreng op de bank met mijn laptop op schoot en daar niet blij mee ben. Er zijn dagen dat de muren en daarmee de stilte op me afkomen.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het fijn dat ik op zondag vrij ben en geen verplichtingen heb maar gewoon kan doen wat ik wil.
Maar de meeste zondagen heb ik zin in gezelligheid en mensen om me heen, bij iemand anders op de bank wil zitten met een glas thee en kletsen over van alles en nog wat, of samen naar buiten en een rondje wil lopen of fietsen. Eigenlijk maakt het me niet uit, als het maar gezellig en samen is.

Natuurlijk kan ik ook iemand hier thuis uitnodigen. Maar op de een of andere manier hou ik daar toch minder van. Ik ga liever ergens op bezoek dan dat ik iemand hier laat komen.
Een andere optie is om mezelf ergens uit te nodigen, maar dat is ook best buiten mijn comfortzone. Ik voel me dan best bezwaarlijk: kan ik mezelf wel zomaar uitnodigen? Is dat niet raar? Zitten die mensen wel op mij te wachten? Misschien hadden ze wel behoefte aan een (mid)dagje alleen zonder bezoek.

Maar, mocht je wel zin hebben in visite, om samen een rondje te fietsen, de hond uit te laten of verzin het maar. Ik vind het nooit erg om gevraagd te worden.

Heb ik mezelf toch uitgenodigd. Indirect. Dat durf ik dan weer wel.

Nodig jij jezelf wel eens uit bij iemand thuis?

Liefs,

Charlotte